Tüm mürekkepler maviyi tanır
Aldırma umursamaz kahverengi bakışlarıma
Her yağmur mevsiminde başka yağar
Ve akşamlar serilirken gün yüzlerine
Bir sabahta bende başlar
Bilir misin sen düşmek nedir
Çelme yemek hayattan
Bilir misin nasıl doğrulursun
Umarsız doğuşlara, yokoluşlara
Çay ve simit tadında gülmeliydi hayat
Alengilli yollardan geçerken gönül taksim
Aksimetre son kez açılsın istedim
Birkez olsun yanılmak için
Bilemezsin neler vermiştim
Demini almamış talihimle birlikte
Uzaklara gitmek istedim, haritası bile çizilmemiş
Kimseler tanımasın yüzümdeki çizgileri
Ve hiçkimse sormasın artık adımı
Vefa bile adına lanet etmiş
Hangi alfabede yazılmış bilmem ama
Sanki bizimkisi baştan seçilmiş..
"..Öyle bir ilaç bulabilmek isterdim ki kurtulabilmek..
Aşka dair bıraktığın korkulardan..
Ama yaram çok derin of..
Bıçakla keser gibi kesip atabilmek bütün her şeyi..
Kesebiliyorsan ruhumu, dene..
Duygularımı,yüreğimi,beni..Off..
..Beni..Off.."