korıdorda aynadaki aksin beliriyor
yanından gecerken aciz beden ne yapacagını bilmiyor
sen gecip gittikten sonra bedenin her hücresi yasamaya isyan ediyor
gidiyorsn;durdurp gozlerının ıcıne bakamamak icimde kalıyor
ve duvarlar,okulun duvarları,beyaz boyalı
yumruklarım zehrini işte o duvarlara akıtmalı
yumruklarım yıkmalı okulu enkazına gomup seni
ama kalbim izin vermez ondan baska yere gömememki
ve zil calıyor derse giriyoruz
ogretmen ders anlatıyor bense hayalımde senı dınlıyorum
hayellerın tren vagonları gıbı peşpeşe gelıyor
gozlerınden kelepcelenmişim raylara;seni beklıyorum
sense hic aldırmıyor uzerımden geciyorsun
hayalin olumum oluyor
hoca uzatıyor zil calmıyor ozlemin beynime vuruyor
yeni bir hayel perdesi alıp beni benden götürüyor
bilmem bu kacıncı kollarımdan kelepcelenişim
bilmem bu kacıncı uzerımden geçişin
bi arkadasımın dygularına tercuman olmak ıcın yazmaya calıstım bu kısım yazdıgım şiirin ilk bolumu sizden beyenip beyenmediginizi ogrenmek istedim ona gore devam edeyimm. yada etmeyeyim..........................................